bijles lokaal

Layla pakte dankbaar de koffie aan en rook even aan het goedje. "Hmm, cappuccino is goed hoor, de rest is me veel te bitter." gaf ze toe. Ze nam voorzichtig een slokje voor ze hem neer zette op de tafel. Niet op een echt handige plek, vlak bj de rand, maar haar handen trilde een beetje van de zenuwen, wat ze niet wilde laten merken. "De keuze is aan jouw" ze glimlachte weer even naar hem. Twee avonden terug hadden ze niet veel gezegd toen ze afscheid genomen hadden, gewoon doeg en een slaaplekker. Het was een rare dag geweest en Louise had die nacht nog de halve nacht er over lopen nadenken.

"Hmm natuurkunde?" stelde Gabe voor, terwijl hij zijn boeken op de tafel gooide, waardoor de koffie even vervaarlijk wiebelde, hij zette het bekertje iets verder op tafel en glimlachte verontschuldigend naar Layla. "Ik vond gisteravond wel gezellig, zullen we dat nog een keer doen, en dan maar hopen dat het wat minder hectisch is allemaal?" stelde hij voor, het was geen date, niet voor hem, meer een soort afspraakje onder vrienden. Hij had het boek opengeduwd en keek haar vragend aan. "Oké, wat moet ik weten" vroeg hij met een glimlach, terwijl hij wees op de pagina. Ze had tot nu toe wonderen bewerkt. Dus hij was benieuwd.

Layla wist niet wat haar overkwam toen hij haar vroeg of ze nog een keer zin had om zoiets te doen. Toch greep ze het niet met beide handen aan. Het vuur dat er aanwezig geweest was, de sterretjes in de taart hadden haast nog meer afstotingskracht dan dat Gabriël aantrekingskracht had op haar. Langzaam bladerde ze naar de goede pagina's van het natuurkunde boek dat ze zelf meegenomen had, "Ja lijkt me leuk..." zei ze na een tijdje, toch wat bang dat het weer zo mis zou gaan. "Maar dit moet je sowieso goed kennen." ze wees op een paar formules uit het boek die vaak terug zouden komen.

Hij knikte. "Mooi, ik laat het je weten als er weer iets is, dit keer iets met wat minder mensen" gaf hij toe. Hij keek naar haar handen, en naar de formules, trok even een vaag gezicht en knikte toen. Hij snapte die formules helemaal niet, dus kon hij ze ook niet echt leren voor het proefwerk. Hij keek haar vragend aan, was nog steeds een beetje verlegen om om uitleg te vragen.

Layla knikte, "ljktme leuk.' wist ze op te brengen om te zeggen terwijl de gedachtes van het vuur door haar hoofd bleef spoken. Uiteindelijk wist ze die gedachte te verbannen toen de vragende blik van Gabriël al haar aandacht opeiste. Ze glimlachte een bemoedigend en wees op de formules om het allemaal uit te gaan leggen. Uitleggen was het enige waar ze echt goed in was geweest, ook voor de brand. Het enige goede wat de brand gebracht had was haar stem die goed genoeg geweest was voor deze school.

"Gaat het wel?" vroeg Gabe toen ze klaar was met uitleggen. Hij begreep wat ze hem uitgelegd had, maar ze zag er niet helemaal happy uit. "We kunnen dit ook buiten doen als je dat liever hebt?" stelde hij voor. Dat was gewoon een hele zwakke smoes om even naar buiten te kunnen, het zonnetje scheen uitdagend door het raam en hij kon er niet heen. Dat was zo frustrerend!

Layla schudde haar hoofd, "nee hoor, dat is niet nodig." ze probeerde een glimlachje op haar gezicht te toveren. Ze moest niet zoveel piekeren en gewoon verder gaan met waarom ze hier zat, bijles geven en daarmee klaar. "Maar begrijp je het?" voegde ze er aan toe om de aandacht weer van zichzelf af te leiden. Layla hield niet van aandacht.

Gabe knikte, "ik denk het wel, dat proefwerk kan ik straks zo maken" hij glunderde en keek haar met een grijns aan. "Maar ga je zo na dit uur mee een ijsje eten?" vroeg hij, het was zo'n mooi weer, niet heel warm, maar ijs vond hij altijd lekker. Hij wilde straks naar buiten en had geen zin om eerst nog iemand anders te zoeken om mee te slepen.

Layla hield van ijs, het was koel en had een hoop pijn weggenomen toen ze in het ziekenhuis lag, soms meer pijn dan de meeste slaapmiddelen hadden gedaan. Het verkoelende spul was dan n zekere zin ook haar redding geweest. Toch dacht ze even na, voor ze haar hoofd weer overhoop liet gooien door nog een tijdje met Gabriël te zijn waarna ze knikte, ietwat gretig voor haar doen. "Ja lijkt me leuk. Als je deze formule kunt uitleggen zijn we wat mij betreft klaar." zei ze om toch wat zakelijker over te komen.

Gabe legde kort de formule uit en grijnsde toen, "Kunnen we nu een ijsje gaan eten? Ik trakteer!" zijn ogen stonden gretig, enthousiast over het ijsje van zo. Hij sprong al van het bureau, de boeken terug in zijn tas mikkend, zonder op te letten dat hij het niet kapot maakte. Hij was nou eenmaal wat gemakzuchtig, maar welke jongen, die geen nerd was, was dat niet.

Layla kon een kleine glimlach niet onderdrukken toen hij van het bureau wegsprong en enorm veel zin had om een isje te halen. Zelf stopte ze wat behoudener haar boeken in haar tas die ze in het lokaal liet staan. Die zou ze later wel een keer ophalen. "Ik wil ook wel trakteren hoor." zei ze met een glimlachje tegen hem. Ze werd al betaald omdat ze hem bijles gaf.

"Ookgoed" glunderde hij, terwijl hij naast haar ging lopen en de tas met een hengsel over zijn schouder slingerde. Ze liepen samen door de schoolgangen richting de deur en hij keek af en toe met een grijns naar Layla.

Layla werd warm van binnen bij de grijns die Gabriël haar af en toe na haar toe zond, maar probeerde niks te laten merken. Af en toe trok ze haar mouwtjes wat verder naar beneden uit gewoonte. "Waar wil jeeigenlijk heen? " vroeg ze terwijl ze naar buiten liepen de buitenlucht in. Het was buiten niet enorm warm, maar het begon toch werkelijk lente te woorden. Je zag af en toe krokusjes uit de grond komen.

"Naar het park, daar staat toch altijd een ijscokar? en als die er niet is gaan we naar die ijssalon om de hoek." zei Gabe, terwijl hij er flink de pas in zette, hij hield niet van langzaam, en hij wilde zijn ijsje snel. Zijn ongeduldigheid speelde weer op. Nog even en hij had zijn ijsje. En hoe sneller hoe beter, maar hij ging weer wat langzamer lopen toen hij zich realiseerde dat dit voor Layla misschien niet zo gezellig was.

Layla hield hem inderdaad niet goed bij toen hij ongeduldig voor hem uit begon te rennen. "Heb je haast?" vroeg ze aan hem toen hij wat langzamer begon te lopen zodat ze hem wat gemakkelijker bij kon houden. Ze had ondertussen haar handen in haar zakken gestopt, niet wetend waarze ze anders zouden moeten laten.

Hij schudde lachend zijn hoofd. "Alleen als ik een ijsje wil" zei hij lachend, terwijl hij zo nu en dan op haar neer keek. Het was best een knap meisje, die Layla.... Nee Gabe, je bent nu voor één keer vrienden met een meisje, échte vrienden! Layla mocht niet een van zijn vriendinnetjes worden omdat de zin zei het al, ze een van velen zou zijn. Ze moest een speciale vriendin voor hem worden, dat verdiende ze.

Layla lachte even, "Het smelt echt niet weg hoor." zei ze terwijl ze speciaal voor Gabriël wat sneller ging lopen zodat ze sneller bij de ijscoman zouden zijn. Voor Gabriël zou ze alles doen, zelfs in een brandend huis staan? schoot er door haar hoofd. Bij die vraag aan haar zelf verstijfde Layla enkele seconden, hoewel haar benen gewoon bleven voortbewegen. Haastig duwde ze die gedachte uit haar hoofd, daar kon ze niet over nadenken. "Wat voor ij s wil jij?' vroeg ze toen ze eenmaal het parkje binnen liepen.

"Hmm straciatella" zei Gabe met een brede glimlach, hij merkte wel dat ze sneller ging lopen. "of chocolade...." hij twijfelde, hij zou wel zien als ze er waren. Hij grijnsde naar Layla, met zo'n glimlach waarmee alleen kleine kindjes keken als ze een snoepje van oma kregen. Of een suikerklontje op mochten eten.

brr suikerklontjes eten
-

Neem ze beide." stelde ze voor toen ze zijn twijfel om de smaak van ijs opmerkte. Zijzelf was nooit zo moeilijk, zij hield voornamelijk van de niet zo bijzondere smaken als vanille en citroen. Dat smaakte bijna overal hetzelfde waardoor je dus ook niet voor verrassingen kon komen te staan. Uit haar broekzak haalde ze een biltjet van 10 dollar, als die bestaan in amerika... toen de kar in zicht kwam. "Ben je eruit?' vroeg ze terwijl ze opzij keek naar Gabriël.

Hij grijnsde. "Maar dan moet jij twee bolletjes betalen" hij keek opzij. "Of weet je wat, we delen de prijs, ik betaal een bolletje voor jou en een voor mij en andersom" hij wist heel goed dat dat onzin was omdat hij dan gewoon zijn eigen ijsje betaalde. "Want ik neem chocolade met straciatella" hij was slecht in keuzes, maar nu werd hij ongeduldig.

Layla lachte, "Wat jij wilt." zei ze terwijl ze in de rij aansloot. Als ze er toch twee namen ging zij voor citroen en vanille, lekker zachte smaken. Toen ze eenmaal aan de beurt waren bestelde ze om beurten hun ijsje en na enkele minuten waren ze dan ook klaar, bede voorzien van een koud ijsje dat al snel een beetje begon te smelten. "eetsmakelijk." grijnste ze naar gabriel.

"Haha, dankje" grinnikte hij, terwijl hij in zijn ijsje hapte. " jij ook" de chocoladenijs zat nu al overal. Ze wandelden samen door het parkje en zagen wat kleine kindjes fietsen en rennen. Toen Gabe een bankje zag ging hij zitten en klopte uitnodigend naast zich.

Layla liet het zich geen twee keer zeggen en nam al snel plaats naast Gabriël. Kort probeerde ze wat te ontspannen en van haar ijsje te gneieten, maar al snel ging al haar aandacht alweer naar Gabriël. "Er zit ijs op je neus." merkte ze droog op. Layla had net de verleidingskunsten dat ze het er bijvoorbeeld zelf voorzichtig had afgeveegd. Nee dat gebeurde alleen maar in haar fantasie, het lef had ze er zelf niet voor.

Door haar droogheid schoot hij in de lag. "Ook zo op die van jou" hij stak zijn hand uit en tikte kort tegen de onderkant van haar ijsje waardoor die haar neus raakte. (ik hoop dat je dat niet powerplayen vindt?) Hij lachte haar alleen vol vermaak uit, waarna hij met zijn vinger naar haar neus ging om er een beetje af te halen en het in zijn mond te stoppen. "Hmm ik denk dat je ijs lekker was" grinnikte hij.

nee hoor xD
-
Layla voelde hoe er blosjes op haar wangen verschenen toen hij wat ijs van haar neus veegde. "gelukkig maar." zei ze snel op een vrolijke toon om haar blosjes te verbergen. Snel nam ze een likje van haar ijs. "Ik zal hem snel opeten voor jij je slag slaat" zei ze op een wat plagende toon. Niet dat ze het erg vond als hij de rest van haar ijsje opat. Hij kon haar vanalles maken en dan zou ze het nog niet erg vinden waarschijnlijk.